จะเที่ยวช่วงวันหยุดหรือไม่เที่ยวนั่นเป็นคำถามสำหรับหลาย ๆ คนในช่วงสองสามเดือนที่ผ่านมา ปีที่ยากลำบากนอกเหนือจากครอบครัวและเพื่อนฝูงบวกกับความเหนื่อยล้าจากโรคระบาดทำให้บางคนมีความเสี่ยงและวางแผนที่จะใช้เวลาช่วงเทศกาลวันหยุดกับคนนอกครอบครัว แต่มีคนจำนวนไม่น้อย ก การสำรวจล่าสุดพบว่าชาวอเมริกันเกือบ 60% อาจไม่เดินทางไปพบเพื่อนและครอบครัวในช่วงวันหยุดปี 2020. และทุกคนไม่เสียใจกับเรื่องนี้ แม้เพลงจะพูดถึงบางคน สามารถ เอาชนะบ้านแสนหวานและมีความสุขมากกว่าที่จะใช้วันหยุดพักผ่อนกับครอบครัวและ แม้แต่คนเดียว. แต่เมื่อสมาชิกในครอบครัวที่ทำโฆษณากริ๊งแครอลและความรู้สึกผิดทุกคนบอกว่าคุณคิดผิดที่รู้สึกแบบนั้นมันสามารถกระตุ้นความรู้สึกที่ซับซ้อนได้มากมาย หากคุณมักจะกังวลเกี่ยวกับการกลับบ้านในช่วงวันหยุดไม่ได้ใกล้ชิดหรือมีปัญหากับความสัมพันธ์กับครอบครัวหรือพยายามสร้างสมดุลระหว่างการเดินทางในช่วงวันหยุดกับการเงินหรือการทำงานสถานการณ์ในปีนี้อาจทำให้คุณมีข้ออ้างในการเรียกคืนช่วงเทศกาลวันหยุดให้กับตัวเอง . หากคุณไม่ได้กลับบ้านในช่วงวันหยุดหรือไม่ได้วางแผนที่จะไปและรู้สึกสบายดีคุณไม่ได้อยู่คนเดียวอย่างแน่นอน มีความกดดันมากมายที่จะต้องมีความสุขในวันหยุด แต่เป็นเรื่องปกติที่จะไม่เป็นเช่นนั้น ในขณะที่ฉันปรุงอาหารค่ำวันขอบคุณพระเจ้าในปีนี้ฉันได้ฟังเพลงคริสต์มาส ฉันสามารถฟังเนื้อเพลงได้อย่างใกล้ชิดมากขึ้นโดยไม่มีการหยุดชะงักและการสนทนาที่มักจะเกิดขึ้นขณะรับประทานอาหารค่ำ นอกเหนือจากเพลงที่น่าขนลุก (ฉันเห็นแม่จูบซานตาคลอส? ที่รักข้างนอกมันหนาว ???)คนส่วนใหญ่มองว่าเทศกาลวันหยุดนั้นเป็นจุดสิ้นสุดของความสุข แต่ไม่ใช่ช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยมที่สุดของปีสำหรับทุกคน สำหรับคนจำนวนมากวันหยุดเป็นช่วงเวลาที่ซับซ้อนและไม่มีความสุข ผู้คนต่อสู้กับ ความเศร้าโศก, ความไม่มั่นคงทางการเงิน, โรคอารมณ์ตามฤดูกาลความสัมพันธ์ในครอบครัวที่ยากลำบากหรือเป็นอันตราย การเสพติด และ ปัญหาเกี่ยวกับภาพร่างกายและความเหงาแม้ในขณะที่โฆษณาเพลงและภาพยนตร์แสดงให้เราเห็นบ้านหลังใหญ่ที่ประดับประดาด้วยแสงไฟของขวัญมากมายและตอนจบที่มีความสุข สังคมของเรามักตั้งความคาดหวังไว้สูงสำหรับวันฤดูกาลวันหยุดและการเฉลิมฉลองเช่นงานแต่งงานและวันเกิด เราคาดหวังความสมบูรณ์แบบและเมื่อความเป็นจริงสั้นลงก็สามารถบดขยี้ได้ บ่อยครั้งสิ่งต่างๆไม่เป็นไปตามแผน บางครั้งพวกเขาก็ดูดอย่างจริงจัง การไม่กลับบ้านในช่วงวันหยุดและแทนที่จะสร้างเส้นทางของตัวเองอาจทำให้เรามีอารมณ์คาดหวังได้ หากเราสามารถพบกับความสงบความโล่งใจความมั่นคงและความสุขนั่นก็เกินพอแล้ว ความหมายนั้นแตกต่างกันสำหรับทุกคนและไม่เป็นไร การเลือกอยู่บ้านในช่วงวันหยุดอาจมีความรู้สึกผิดมากมาย แต่สิ่งที่คุณทำขึ้นอยู่กับคุณ การตัดสินใจว่าจะเดินทางในช่วงวันหยุดก่อน COVID-19 หรือไม่ โรงเรียน, ที่ทำงาน, เวลา, ระยะทาง, สถานการณ์ในครอบครัว, การเงินและอื่น ๆ […]

พูดตามฉัน: อู้มมมมมมม. เพื่อนโก่งของคุณจะรักสิ่งนี้! K-Deer ขึ้นชื่อเรื่องกางเกงเลกกิ้ง Signature Stripe และทุกคู่ก็เล่าเรื่องราว ลายมอลลี่ ไม่มีข้อยกเว้น กางเกงเลกกิ้งเหล่านี้ตั้งชื่อตาม Molly Deer ผู้ก่อตั้ง K-Deer บอกเล่าเรื่องราวส่วนตัวเกี่ยวกับภาวะซึมเศร้าและความเข้มแข็งของมอลลี่ในการดูแลสุขภาพจิตของเธอให้กลับคืนมา เมื่อคุณซื้อกางเกงเลกกิ้งคู่นี้จะมีการบริจาค 5% ของยอดขายอีคอมเมิร์ซให้ นำการเปลี่ยนแปลงมาสู่จิตใจการเคลื่อนไหวที่ทรงพลังที่ให้ความรู้สนับสนุนและต่อสู้กับความอัปยศเกี่ยวกับการดูแลสุขภาพจิต Namaste แน่นอน อย่าลืมตัวเอง! ในขณะที่คุณกำลังซื้อของอย่าลืมเกี่ยวกับคุณ มอบของขวัญแห่งการบำบัดให้ตัวเองในปีนี้ เรารู้ว่าคุณยุ่ง เราเข้าใจทั้งหมด และเราก็รู้ด้วยว่าการหานักบำบัดที่เหมาะสมนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย ให้เวลาตัวเอง 5 นาทีตอนนี้และใช้ แบบทดสอบสั้น ๆ เพื่อดูว่านักบำบัดคนไหนเหมาะกับคุณ เราสัญญาว่าในความสัมพันธ์ของคุณงานชีวิตและความสบายใจโดยทั่วไปการบำบัดคือของขวัญที่จะมอบให้ต่อไป

เป็นเวลานานแล้วที่การดูแลสุขภาพจิตของฉันไม่ใช่เรื่องสำคัญ ห่าการดูแลสุขภาพร่างกายของฉันก็ไม่ได้อยู่ในอันดับที่สูงเกินไปเช่นกัน ฉันฟื้นได้ฉันเป็นคนเลวและฉันจะนอนเมื่อฉันตาย เป็นคติประจำใจของฉัน ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมามีการเปลี่ยนแปลงทั้งตามความจำเป็น (สปอยล์: มันไม่ยั่งยืน) และโดยทางเลือก: ฉันได้ตระหนักว่ารูปแบบที่ดีที่สุดของการรักตัวเองคือการดูแลตัวเอง – และฉันก็ไม่ค่อยแคร์ ตัวเอง. แต่ไม่มีการดูแลตัวเองสักเท่าไหร่ที่สามารถเตรียมฉันไว้สำหรับปี 2020 ได้ในปีนี้ส่งผลกระทบอย่างมากต่อสุขภาพจิตโดยรวมของเราและผลกระทบจากการระบาดของโรคความวุ่นวายทางเศรษฐกิจการต่อสู้เพื่อความยุติธรรมทางเชื้อชาติและการเลือกตั้งในสหรัฐฯได้สร้างแรงกระเพื่อมที่ ได้แทรกซึมเข้าไปในทุกส่วนของชีวิตของเรา จำนวนผู้ที่มีอาการซึมเศร้าและวิตกกังวลในระดับปานกลางถึงรุนแรงยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องตลอดปี 2563 และยังคงสูงกว่าอัตราก่อนหน้า COVID-19 และความเหงาหรือความโดดเดี่ยวอยู่ในอันดับต้น ๆ ของผู้ที่มีส่วนร่วม 3 อันดับแรกต่อปัญหาสุขภาพจิต. แต่ด้วยทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นงานเพิ่มเติมในการแสวงหาการรักษาสุขภาพจิตอาจรู้สึกเหมือนเป็นภาระ บางทีคุณอาจเคยเห็นนักบำบัดในอดีตและ มีความคิดที่จะเริ่มต้นใหม่อีกครั้งหรือบางทีคุณอาจไม่เคยเห็นนักบำบัดมาก่อนและนี่เป็นครั้งแรกของคุณไม่ว่าจะด้วยวิธีใดเราอยู่ที่นี่เพื่อคุณ นี่คือวิธีสร้างแผนของคุณเพื่อเริ่มการบำบัดในปีใหม่ หาเวลาหานักบำบัด ฉันเป็นแฟนตัวยงของรายการที่ต้องทำ พวกเขาทำให้ฉันเป็นระเบียบมีสมาธิและมีแรงจูงใจ นั่นไม่ได้หมายความว่าฉันจะทำทุกรายการที่ต้องทำสำเร็จ อพาร์ทเมนต์ของฉันถูกปกคลุมด้วยโพสต์อิทและสิ่งที่มักจะไม่ถูกตรวจสอบคือสิ่งที่ฉันทำเพื่อดูแลตัวเอง: โทรหาประกันเกี่ยวกับค่ารักษาพยาบาลที่ไม่ถูกต้องจัดระเบียบกองข้าวของที่ฉันมักจะเดินทางไปข้างเตียงของฉัน รับแว่นตาใหม่ หานักบำบัด. เมื่อฉันอ่าน หนังสือ Buzzfeed ของ Anne Helen Petersen ที่เปลี่ยนเป็นหนังสือเกี่ยวกับความเหนื่อยหน่ายนับพันปีฉันระบุยากจริง “ ฉันอยู่ในวงจรของแนวโน้มที่พัฒนาขึ้นในช่วงห้าปีที่ผ่านมาจนเรียกได้ว่าเป็น ‘อัมพาตจากการทำธุระ’” เธอกล่าว “ ฉันจะใส่อะไรบางอย่างลงในรายการสิ่งที่ต้องทำประจำสัปดาห์ของฉันและมันจะพลิกกลับไปหนึ่งสัปดาห์ถัดไปหลอกหลอนฉันไปหลายเดือน” การหานักบำบัดเป็นกระบวนการหลายขั้นตอนที่อาจดูน่ากลัวอย่างยิ่งในตอนแรกนั่นคือการทำธุระขั้นสูงสุดอัมพาต แต่ถ้าคุณใช้เวลาเพียงหนึ่งชั่วโมงเพื่อเริ่มต้นคุณสามารถ แยกย่อยออกเป็นขั้นตอนที่จัดการได้ซึ่งแต่ละรายการคุณสามารถตรวจสอบรายชื่อของคุณได้ (หากเป็นสิ่งที่คุณสนใจ) […]

ปี 2020 เป็นปีที่เต็มไปด้วยความสูญเสียซึ่งทำให้หลายคนต้องพบกับความเจ็บปวดและการสูญเสีย ในขณะที่สถานการณ์ในชีวิตของเราเปลี่ยนไปอาจมีการเปลี่ยนแปลงในงานความสัมพันธ์หรือสถานการณ์ความเป็นอยู่ของเรา บางทีคุณอาจตระหนักว่าความสัมพันธ์และตัวตนบางอย่างไม่สอดคล้องกับคุณอีกต่อไป และนั่นก็โอเค ในฐานะนักจิตอายุรเวชฉันไม่เพียงได้เห็นผลกระทบของความเศร้าโศกที่มีต่อลูกค้าของฉันเท่านั้น แต่ยังรวมถึงความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นตามเส้นทางมากมายที่เข้าและออก และแน่นอนว่าในปีนี้ฉันประสบกับความสูญเสียอันเป็นผลมาจาก COVID-19 ทั้งส่วนตัวและมืออาชีพ ด้วยการแบ่งปันทักษะทางคลินิกของฉันพร้อมกับประสบการณ์ชีวิตฉันหวังว่าจะให้ความสะดวกสบายในการทำความเข้าใจไม่เพียง แต่ความเศร้าโศกมีลักษณะและความรู้สึกเท่านั้น แต่ยังรวมถึงวิธีนำทางด้วย เพราะการรู้ว่าจะเสียใจเป็นทักษะชีวิตที่สำคัญที่เราสามารถพัฒนาได้เสมอ หกข้อเท็จจริงที่สำคัญเกี่ยวกับความเศร้าโศก 1. ความเศร้าโศกมีหลายรูปแบบ เมื่อเราคิดถึงความเศร้าโศกมักจะนึกถึงการจากไปของคนที่คุณรัก อย่างไรก็ตามความเศร้าโศกอาจเกิดขึ้นได้จากเหตุการณ์มากมายและสิ่งสำคัญคือต้องระบุประสบการณ์ทางอารมณ์ที่คุณกำลังเผชิญอยู่อย่างถูกต้อง ตัวอย่างเช่นความเศร้าโศกอาจเกิดจากการสูญเสียตัวตนหรืออาจเกิดจากการสิ้นสุดของความสัมพันธ์อันแสนโรแมนติกที่คน ๆ หนึ่งคาดหวังว่าจะคงอยู่ตลอดไป ในช่วงปีนี้บางคนอาจเสียใจกับงานแต่งงานที่ถูกยกเลิกหรือพิธีจบการศึกษาที่พวกเขาใช้เวลานับไม่ถ้วนหรืออาจเป็นปีในการวางแผน นี่เป็นเพียงไม่กี่วิธีที่คุณหรือคนรู้จักอาจประสบกับความเศร้าโศกในช่วงเวลาเหล่านี้ ฉันเพิ่งประสบกับความเศร้าโศกของตัวเองเมื่อต้นปีที่ผ่านมาฉันต้องบอกลาสำนักงานที่สวยงามของฉันในเชลซีแมนฮัตตันเนื่องจากการปิดตัวลงในนิวยอร์กซิตี้ ในฐานะนักจิตบำบัดการไม่มีสำนักงานเป็นแนวคิดต่างประเทศสำหรับฉันที่จะเข้าใจ ห้องทำงานของฉันเป็นที่ที่ฉันรู้สึกดีที่สุดในองค์ประกอบของฉัน – มีการแบ่งปันเรื่องราวมากมายความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดมากมายจึงได้รับการพัฒนาในพื้นที่นั้น ในช่วงสองสามเดือนที่ผ่านมาฉันต้องเผชิญหน้ากับอารมณ์ของตัวเองและค้นหาวิธีการใหม่ ๆ ในการปิดกั้นตัวเอง 2. คุณสามารถสัมผัสได้หลายอารมณ์ในเวลาเดียวกัน ความเข้าใจผิดที่ใหญ่ที่สุดอย่างหนึ่งเกี่ยวกับความเศร้าโศกคือมันเกิดขึ้นจากความโดดเดี่ยว สิ่งนี้ไม่สามารถเพิ่มเติมจากความจริงได้ ในความเป็นจริงเป็นเรื่องปกติที่คนเราจะประสบกับความเศร้าโศกและอารมณ์อื่น ๆ ในเวลาเดียวกัน นี่คือสองตัวอย่าง: ·คุณสามารถรู้สึกขอบคุณที่มีสุขภาพดี และ เสียใจกับการสูญเสียการมีกิจวัตรประจำวันตามปกติ ·คุณอาจเสียใจที่ไม่สามารถกอดครอบครัวของคุณได้ และ รู้สึกโล่งใจที่คุณสามารถวางแผนส่วนที่เหลือของปีตามแบนด์วิดท์อารมณ์ของคุณ โดยปกติเรามักจะจัดอันดับความจริงและประสบการณ์ทางอารมณ์ของเราเนื่องจากสมองของมนุษย์ไม่ได้มีสายที่จะทำหลายสิ่งได้ดีในเวลาเดียวกัน อย่างไรก็ตามฉันมาที่นี่เพื่อเตือนคุณว่าคุณสามารถสัมผัสกับความจริงหลายอย่างได้ในเวลาเดียวกัน การเสียใจคือการได้สัมผัสกับอารมณ์ที่เกิดจากการสูญเสียสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวและเป็นที่รักของคุณอย่างเต็มที่และเพื่อให้เกียรติและทะนุถนอมความทรงจำที่คุณสร้างขึ้น 3. ภายใต้ความวิตกกังวลและความหงุดหงิดคือความเศร้าความเศร้าโศกและความเจ็บปวดทางอารมณ์ นี่เป็นหนึ่งในความจริงที่ไม่สบายใจที่พวกเราหลายคนต้องเผชิญและยอมรับอย่างยากลำบาก ที่นี่ฉันจะพิสูจน์มัน ให้ฉันถามคุณว่าคุณเบี่ยงเบนความสนใจของตัวเองด้วยการทำงานเป็นเวลานานหรือเลื่อนโซเชียลมีเดียอยู่ตลอดเวลาหรือไม่? […]

ไม่ว่าเราจะแยกจากคนที่เรารักเราสูญเสียคนใกล้ตัวหรือเรากำลังโศกเศร้ากับการสูญเสียบรรทัดฐานและประเพณีของเราในปีนี้วันหยุดดูแตกต่างไปสำหรับพวกเราหลายคน บางคนสนับสนุนให้สร้างประเพณีวันหยุดที่คุณชื่นชอบขึ้นใหม่แม้ว่าคุณจะอยู่ห่างไกลจากเพื่อนและครอบครัวก็ตาม ครอบครัวของฉันกำลังประชุมกัน (แม้ว่าจะซูมมากกว่า) เพื่อตกแต่งวันหยุดด้วยกันซึ่งเป็นสิ่งที่เราเคยทำทุกปีเมื่อเรายังเป็นเด็ก คนอื่นแนะนำให้สร้างประเพณีใหม่ทั้งหมดเพื่อให้คุณทำวันหยุดในแบบของคุณได้ สิ่งหนึ่งที่ฉันได้ลองทำในช่วงวันขอบคุณพระเจ้าคือการทำอาหารที่ฉันอยากทำ (และง่ายกว่าสำหรับฉัน) แทนที่จะทำตามสูตรของครอบครัวตามจดหมาย ยัง คนอื่น ๆ มีความสุขที่ไม่ต้องมีส่วนร่วมในการเฉลิมฉลองวันหยุดตามประเพณีเลย. ไม่ว่าคุณจะเลือกทำอะไรในช่วงวันหยุดก็เป็นช่วงเวลาที่ดีในการให้ความสำคัญกับสุขภาพจิตของคุณ “ วันหยุดอาจเป็นช่วงเวลาที่มีผลในการทบทวนและกำหนดประเพณีสำหรับตัวเราเอง” กล่าว Alexander Beznesนักบำบัดจาก NYC และสมาชิกชุมชน MyWellbeing “ พยายามสร้างพิธีกรรมใหม่หรือพิธีใหม่ที่ทำให้คุณรู้สึกเป็นปัจจุบันและรู้สึกขอบคุณในช่วงเวลานั้น – ลองนึกถึงวิธีที่คุณสามารถนำกลับมาใช้หรือให้เกียรติประเพณีเก่า ๆ หรือหาร้านสร้างสรรค์ใหม่ ๆ ที่ทำให้คุณรู้สึกมีเหตุผลและเชื่อมโยงกับคนที่คุณรัก” เช่นเดียวกับที่ไม่มีวิธีเดียวในการเฉลิมฉลองเทศกาลวันหยุดไม่มีวิธีเดียวในการดูแลสุขภาพจิตของคุณ หากคุณกำลังมองหาแนวคิดใหม่ ๆ เราได้รวบรวมวิธีที่สร้างสรรค์ในการดูแลสุขภาพจิตของคุณในช่วงวันหยุดจากทีมและชุมชน MyWellbeing เพลิดเพลินกับอาหารที่คุณชื่นชอบ “สำหรับฉัน, [taking care of my mental health over the holidays means] อบขนมมากมาย!” Ryan Ward ตัวแทนฝ่ายพัฒนาการขายของ MyWellbeing กล่าว “ ฉันจะดูตอน […]

เพลงบลูส์ในวันหยุดเป็นงานประจำปีของหลาย ๆ คน แต่ในปีนี้มันอาจจะรู้สึกแตกต่างหรือแย่กว่านั้น เนื่องจากข้อ จำกัด ของ COVID-19 และ ทางเลือกของเราเพื่อให้ผู้อื่นปลอดภัยโดยการห่างเหินปีนี้อาจจะเงียบเหงากว่าส่วนใหญ่ แทนที่จะต้องวุ่นวายกับสนามบินและอาหารมื้อค่ำมื้อใหญ่พวกเราหลายคนกำลังเผชิญกับความเครียดในวันหยุดที่แตกต่างออกไป เราอาจต้องเผชิญกับความโดดเดี่ยวความรู้สึกผิดความเศร้าโศกและการสูญเสียประเพณีวันหยุดและการเชื่อมต่อ ณ จุดนี้ฉัน ทราบ ฉันสามารถกำหนดเวลาการสนทนาหรือการรวบรวมการตกแต่งคุกกี้ผ่านการซูม แต่วันเวลาผ่านไปฉันพบว่าตัวเองไม่ได้ทำอย่างนั้น หรือฉันเหนื่อยล้าจากการซูมทั้งหมดไปแล้ว หรือฉันออกจากการชุมนุมเสมือนจริงและพบว่าฉันรู้สึกโดดเดี่ยวกว่าที่เคยทำมาก่อน เป็นเรื่องที่ถูกต้องโดยสิ้นเชิงที่จะเศร้าและโกรธและเศร้าโศกและโดดเดี่ยว หากคุณกำลังอ่านสิ่งนี้และวันหยุดพักผ่อนของคุณกำลังจะใกล้เข้ามาตามแผนที่วางไว้และคุณคิดถึงคนที่คุณรักและคุณกำลังไว้ทุกข์ในปีที่น่ากลัวและแปลกประหลาดและคุณกำลังพยายามมองไปข้างหน้าในอนาคต แต่คุณ ตระหนักดีว่าเรายังมีเวลาให้ไปเราอยู่ที่นั่นกับคุณ ไม่มีกิจกรรมวิเศษใดที่จะทำให้ทั้งหมดนี้ดีขึ้นได้ แต่มีหลายวิธีที่จะรู้สึกถึงความรู้สึกของคุณนั่งจมอยู่กับความเศร้าและความอึดอัดพยายามหากระเป๋าแห่งความสุขและดูแลตัวเองเพื่อที่คุณจะได้รับมือได้ เป็นเรื่องปกติที่จะรู้สึกเหงาแม้ว่าคุณจะไม่ได้อยู่คนเดียวก็ตาม ฉันรู้สึกงี่เง่านิดหน่อยที่พูดถึงความเหงาเมื่อฉันมีสามีและแมวของฉัน ครอบครัวและเพื่อน ๆ ของฉันอยู่ห่างออกไปเพียงไม่กี่ก้าว ฉันอาศัยอยู่ในนิวยอร์กซิตี้ดังนั้นถ้าฉันมองออกไปนอกหน้าต่างฉันจะเห็นเพื่อนบ้านกำลังตักหิมะและสุนัขเดินเล่น แต่ฉันรู้สึกแย่มาก “ โครงสร้างของความเหงานั้นซับซ้อนและอาจมีสาเหตุและอาการแสดงที่แตกต่างกันไปในแต่ละบุคคล” ผู้เขียนจดหมายที่ตีพิมพ์ใน การวิจัยทางจิตเวช กล่าวในเดือนพฤศจิกายน 2563. “ เห็นได้ชัดว่าความโดดเดี่ยวทางสังคมเป็นปัจจัยหนึ่งที่เพิ่มความเหงาในบางคน กระนั้นเราพบว่าความเหงายังเพิ่มสูงขึ้นแม้ในหมู่คนที่รายงานว่าพวกเขาไม่ได้อยู่ภายใต้ข้อ จำกัด หรือการหลบภัยในสถานที่อีกต่อไป เราคาดเดาว่าเป็นเพราะ ‘new normal’ ไม่ใช่เรื่องปกติ” พวกเขากล่าวต่อไปว่าแม้ในชุมชนที่เปิดขึ้นมาใหม่การโต้ตอบทางสังคมทั่วไปยังคงมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากเนื่องจากผู้คนรักษาระยะห่างทางสังคมหลีกเลี่ยงการรวมตัวกันเป็นกลุ่มละเว้นจากการสัมผัสทางกายภาพเช่นการกอดและการจับมือและสวมหน้ากากที่ปิดบังการแสดงออกทางสีหน้าและทำให้เป็นเช่นนั้น ยากที่จะได้ยินน้ำเสียงของใครบางคน พฤติกรรมทางสังคมที่เราใช้ในการแสดงความใกล้ชิดมิตรภาพและความรู้สึกของชุมชนได้รับการเปลี่ยนแปลงอย่างรุนแรงโดย COVID-19 แน่นอนว่าการอยู่บ้านคนเดียวอาจทำให้รู้สึกเหงาได้ แต่ก็ควรพยายามปรับตัวให้เข้ากับ“ ความปกติใหม่” นี้โดยที่เราไม่สามารถกอดหรือเห็นรอยยิ้มของใครสักคนหรือพูดคุยกับคนแปลกหน้าในร้านกาแฟหรือขณะยืนอยู่ […]

ความสัมพันธ์ในครอบครัวของเราอยู่ในระดับใกล้เคียงที่สุดที่เรามี ไม่ว่าจะเป็นครอบครัวทางชีววิทยาหรือครอบครัวที่เราเลือกเราใช้เวลาร่วมกันมากที่สุดคนที่เรารักสนับสนุนเราและค้ำจุนเราผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากทางอารมณ์ พวกเขาให้คำแนะนำเราสนุกกับเราและโดยทั่วไปทำให้ชีวิตของเราดีขึ้น แม้ว่าบางครั้งความสัมพันธ์ในครอบครัวอาจจะแย่ลง เราอาจพบว่าตัวเองเริ่มโต้แย้งมากขึ้นและใช้เวลาในความขัดแย้งมากกว่าที่จะร่วมมือกัน เมื่อเวลาผ่านไปความขัดแย้งสามารถกลัดกลุ้มและกลายเป็นการดูถูกได้ในที่สุดทำให้ยากที่จะรักษาความสัมพันธ์ในครอบครัวให้ดีและเป็นบวก ในบางกรณีอาจเป็นเรื่องยากที่จะมีการสนทนาที่ไม่กลายเป็นการโต้เถียง คุณอาจพบว่าตัวเองรู้สึกสูญเสียสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น โพสต์นี้จะนำเสนอกลยุทธ์และเคล็ดลับบางประการในการปรับความสัมพันธ์ในครอบครัวผ่านความซื่อสัตย์และการไตร่ตรอง การใช้ความคิดและความใส่ใจในการซ่อมแซมความสัมพันธ์ในครอบครัวที่ตึงเครียดคุณจะมีแนวโน้มที่จะสร้างความสัมพันธ์เชิงบวกอีกครั้ง เมื่อเวลาผ่านไปความสัมพันธ์กับคู่ค้าครอบครัวและเพื่อนสนิทของเราอาจไม่สอดคล้องกัน ลองนึกภาพคู่บ่าวสาว (เราจะเรียกพวกเขาว่าจอห์นและจิล) ย้ายเข้าบ้านหลังแรกด้วยกัน ความสัมพันธ์ของพวกเขาเฟื่องฟูและมีความสุขกับชีวิตใหม่ จากนั้นพวกเขาก็เริ่มมีปากเสียงกันเป็นครั้งคราว จอห์นชอบพายเรือแคนู แต่จิลล์ไม่ชอบความหนาวเย็นและเปียกในแม่น้ำเธอจึงอยู่บ้าน จิลล์ชอบดูหนังและพูดคุยกับจอห์น ทุกครั้งที่เธอปฏิเสธที่จะร่วมงานกับเขาในวันหยุดสุดสัปดาห์เขาก็โกรธมากขึ้นเรื่อย ๆ ในขณะเดียวกันจิลล์รู้สึกเจ็บปวดเพราะเธอคิดว่าจอห์นไม่ต้องการใช้วันหยุดสุดสัปดาห์กับเธอ ทั้งคู่เชื่อว่าทั้งคู่ไม่มีค่าพอที่จะเสียสละและหาเวลาให้กับกิจกรรมที่ตนเลือก ความสัมพันธ์ของพวกเขาอึดอัดมากขึ้น ในที่สุดจอห์นและจิลก็ถูกผลักดันให้สะท้อนความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้น พวกเขากำลังมองหาอะไรจากกันและกัน – หุ้นส่วนที่จะใช้เวลาช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ด้วย? พวกเขาหลีกเลี่ยงกันและกันหรือเพียงแค่แสวงหาผลประโยชน์ที่แตกต่างกัน? ทั้งคู่ใช้เวลาไตร่ตรองว่าทำไมพวกเขาถึงได้อยู่ด้วยกันครั้งแรกและสิ่งที่พวกเขาต้องการจากกันและกัน พวกเขาอาจตัดสินใจที่จะจัดช่วงเวลาหนึ่งสัปดาห์สำหรับกันและกันในขณะที่สร้างสมดุลระหว่างความสนใจที่แยกจากกันในสุดสัปดาห์ พวกเขาทำงานเพื่อกำหนดวิธีการของตนเองในการมุ่งเน้นไปที่ความรักและการเชื่อมต่อ – ไม่ใช่ความขัดแย้ง คำถามต่อไปนี้สามารถช่วยให้คุณไตร่ตรองถึงความสัมพันธ์ปรับทิศทางและมุ่งเน้นไปที่การเชื่อมต่อเหนือความขัดแย้ง พิจารณาตอบคำถามเหล่านี้ด้วยตัวเอง ตั้งเวลาและคิดถึงคำถามเหล่านี้หรือเขียนลงในสมุดบันทึก หากคุณเลือกได้คุณสามารถพูดคุยกับสมาชิกในครอบครัวเพื่อการสนทนาที่จริงใจและมีประสิทธิผล เดือนที่ผ่านมา (หรือปี) เป็นอย่างไรบ้างสำหรับความสัมพันธ์ในครอบครัว? อะไรคือความทรงจำที่ดีที่สุดของคุณร่วมกัน? คุณมีช่วงเวลาที่ยากลำบากอะไรและคุณก้าวข้ามผ่านพวกเขาไปได้อย่างไร (หรือคุณจะทำงานให้ดีขึ้นได้อย่างไรในการก้าวข้ามผ่านพวกเขาไป) นึกถึงสัปดาห์หรือเดือนที่ผ่านมาการสนทนาเน้นเรื่องอะไร ครอบครัวแบ่งปันอะไรเกี่ยวกับชีวิตของพวกเขานอกเหนือจากความสัมพันธ์ในครอบครัว เมื่อใดที่ครอบครัวรู้สึกเชื่อมโยงถึงกันมากที่สุด? เมื่อไหร่ที่คุณรู้สึกโดดเดี่ยวมากขึ้น? นึกถึงช่วงเวลาที่คุณเคยสนับสนุนซึ่งกันและกัน อะไรทำให้แต่ละคนในความสัมพันธ์รู้สึกได้รับการสนับสนุนมากที่สุด? มีครั้งใดบ้างที่คุณรู้สึกว่ากำลังติดต่อขอการสนับสนุน แต่ไม่ได้รับ วิจัย ชี้ให้เห็นว่าการแบ่งปันค่านิยมเป็นส่วนสำคัญของความสัมพันธ์ที่ดี ค่าคีย์ของคุณคืออะไร? […]

ปีใหม่ซึ่งเป็นช่วงเวลาแห่งการแก้ปัญหาและการสร้างสรรค์สิ่งใหม่ ๆ อาจเป็นเรื่องยาก! โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงปี 2020 ถึงปี 2021 เราอาจรู้สึกกดดันที่จะต้องล้างมันออกไปหรือลืมอดีตและมุ่งหน้าเข้าสู่ช่วงเดือนมกราคมอย่างเต็มที่เพื่อทิ้งความน่ากลัวไว้เบื้องหลัง ไม่ว่าคุณจะจัดลำดับความสำคัญของการพักผ่อนทบทวนใหม่หรือปล่อยสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับคุณและสุขภาพจิตของคุณก็ใช้ได้ แต่ถ้าเช่นฉันคุณรู้สึกสับสนมากกว่าการปรับเทียบทั้งหมดเรามีให้คุณครอบคลุม –เราหันมาใช้ชุมชน Instagram ของเราเพื่อขอคำพูดแห่งปัญญาและการสนับสนุนที่มุ่งหน้าสู่ปี 2021. ก่อนที่เราจะเริ่ม:“ โปรดหายใจเข้าลึก ๆ สามครั้ง” คำเตือนที่ดีเสมอ! อดทนกับตัวเอง – ไม่เป็นไรที่จะทำอะไรให้ช้าลง ปีนี้, เรามุ่งเน้นไปที่การเป็นอยู่ที่ดี– ไม่ว่าจะหมายถึงอะไรสำหรับคุณ ในขณะที่อาจรวมถึงเป้าหมายและปณิธานชุมชนของเราเตือนเราว่าการสละเวลาและอดทนกับตัวเองเป็นสิ่งสำคัญ: “ พักผ่อน! ปี 2020 มาพร้อมกับจำนวนมาก คุณไม่ต้องทำอะไรเลยในปี 2564 แต่ไปทีละวัน” “ ให้เวลา” “ ใช้เวลาของคุณกระตุ้นตัวเองให้ออกไปเดินเล่นในวันที่แดดจ้า” “ ใช้วันต่อวัน” “ อดทนกับตัวเอง การรักษาไม่ได้เกิดขึ้นในชั่วข้ามคืน” แน่นอนว่าเรารู้สึกว่าการชะลอตัวจะกลายเป็นธีมในปี 2021 ทั้งที่เราตั้งหลักเพื่อรับมือกับอุปสรรคที่จะมาถึงใช้เวลาดูแลตัวเองและเรียนรู้วิธีที่ดีที่สุดในการเปลี่ยนแปลงทุกวันในปีใหม่ . และแน่นอนว่าคุณค่าของคุณไม่ได้ถูกกำหนดโดยสิ่งที่คุณทำหรือไม่ทำ ฉันรู้สึกผิดมากที่ผูกคุณค่าส่วนตัวกับผลผลิตหรือผลผลิตของฉัน ฉันยังคงต่อสู้กับการกำหนดตัวเองด้วยผลงานตำแหน่งงานหรือว่าฉัน“ ทำสำเร็จมากแค่ไหน.” แต่ชุมชนของเรามีคำพูดของภูมิปัญญาเกี่ยวกับเรื่องนี้: “ คุณค่าในตัวเองไม่เท่ากับผลผลิตของคุณ” “ […]

เมื่อไม่นานมานี้คุณก็สำนึกได้: สถานการณ์เดิม ๆ ซ้ำรอยในความสัมพันธ์ของคุณ – เกือบจะเป็นการรีไซเคิลประสบการณ์ คุณเข้าสู่ความสัมพันธ์ใหม่และล้มเหลวอย่างรวดเร็ว คุณพยายามที่จะยอมรับนิสัยและมุมมองใหม่ ๆ แต่คุณก็ยังคงจมอยู่ในวงจรเดิม ๆ ของความวิตกกังวลความกลัวความหึงหวงการหลีกเลี่ยงหรือการตอบสนองต่อความเครียดที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง แล้วเกิดอะไรขึ้นที่นี่? และมีความหมายอย่างไรสำหรับคุณและความสัมพันธ์ของคุณ? คำถามเหล่านี้เป็นคำถามที่ดี มาตอบคำถามจากมุมมองของไฟล์แนบ ชีววิทยาของคุณ + อดีตของคุณ = รูปแบบการแนบของคุณ ตอนนี้เราจะพูดถึงสิ่งที่เรียกว่า ทฤษฎีความผูกพัน. ในแง่ที่ง่ายที่สุดทฤษฎีความผูกพันถือได้ว่ามีพิมพ์เขียวพื้นฐานสำหรับความสัมพันธ์ที่สร้างขึ้นระหว่างการเกิดและอายุสามขวบ John Bowlby นักจิตวิเคราะห์ชาวอังกฤษได้พัฒนาทฤษฎีนี้ในช่วงกลางศตวรรษที่ 20 ในขณะที่ศึกษาความสนใจโดยธรรมชาติของมนุษย์และจำเป็นต้องสร้างสิ่งที่แนบมากับผู้อื่น Bowlby อธิบายความผูกพันว่าเป็น“ ความเชื่อมโยงทางจิตใจที่ยั่งยืนระหว่างมนุษย์” (Bowlby, 1958) ข้อเท็จจริงที่น่าสนใจอย่างหนึ่งเกี่ยวกับทฤษฎีความผูกพันคือความสัมพันธ์เป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับ ความปลอดภัยทางร่างกายและอารมณ์. สิ่งนี้ให้บริบทที่สำคัญถึงเหตุผลว่าทำไมในวัยเด็กพวกเราหลายคนรู้สึกผูกพันกับผู้ดูแลของเราอย่างมาก เป็นเพราะตามทฤษฎีความผูกพันความผูกพันกับผู้ดูแลช่วยให้ทารกและเด็กหลีกเลี่ยงความหวาดกลัวต่อชีวิตโดยปราศจากอาหารที่พักพิงและความรัก กล่าวอีกนัยหนึ่งการแนบที่ปลอดภัยกับผู้ดูแลช่วยให้ทารกรู้สึกปลอดภัย เมื่อผู้ดูแลทำผิดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ (เช่นรอนานเกินไปในการเปลี่ยนผ้าอ้อม) ทารกจะได้รับการปลอบประโลมอย่างง่ายดายเพราะเธอรู้ว่าในที่สุดผู้ดูแลจะตอบสนองด้วยวิธีการแก้ไขที่ถูกต้อง (ในกรณีนี้คือการเปลี่ยนผ้าอ้อม) . นอกจากนี้เมื่อทารกรู้สึกปลอดภัยเธอมีแนวโน้มที่จะสำรวจความอยากรู้อยากเห็นของเธอมากขึ้นขยายพัฒนาการทางความคิดและเรียนรู้ที่จะไว้วางใจผู้อื่นที่รู้สึกปลอดภัย ในทางกลับกันสิ่งที่แนบมาที่ไม่ปลอดภัยเกิดขึ้นเมื่อทารกและผู้ดูแลไม่ตรงกัน เป็นเรื่องปกติที่ผู้ดูแลและทารกที่ได้รับการดูแลจะมีความต้องการที่แตกต่างกัน อย่างไรก็ตามเมื่อผู้ดูแลหมกมุ่นและมีปัญหาในการปรับ / ตอบสนองต่อสิ่งที่ทารกต้องการ misattunement เกิดขึ้น เมื่อสิ่งนี้เกิดขึ้นมากเกินไปทารกจะเริ่มตระหนักว่าพวกเขาอาจอาศัยอยู่ในโลกที่ไม่สามารถตอบสนองความต้องการของพวกเขาได้ น่าเสียดายที่นี่เป็นสัญญาณว่าเธอเริ่มตัดขาดจากความทุกข์ที่ถูกเพิกเฉยหรือได้รับการตอบสนองที่ไม่เหมาะสมต่อความต้องการของเธอ ตอนนี้หากผู้ดูแลปรับตัวและตอบสนองต่อทารกได้ในที่สุดทารกก็คงไม่ไว้วางใจว่าผู้ดูแลจะยังคงอยู่เพราะความเอาใจใส่และการดูแลของพวกเขามีอยู่ประปรายในอดีต […]